Crónicas do Ciclo Vangal ou a expresión cultural como ben necesario.
Unicamente acompañada polo corno inglés de Benxa e unha pandeireta ocasional, Faia volveu demostrar por que é a figura máis poliédrica dentro da concepción minimalista da tradición musical galega de hoxe en día.
Xa fóra desde os temas do brillante Ao cabo Leirín (2019) ou a través da súa reinterpretación doutros cantos populares, a súa voz mercurial asolagou cada átomo da íntima atmosfera cultivada a través da nocturnidade que se coou por cada unha das vidreiras da impoñente igrexa de San Domingos de Bonaval.
A maridaxe do seu canto doce pero intenso fogueaba emoción en óso cando rozaba co aterciopelado e tímido leito sónico do corno inglés. Beleza outonal en aras da legitimización da reinvención do pasado como portal cara a outras realidades presente-futuras. E neste camiño labrado, a actuación de Faia na primeira edición do ciclo Vangal foi unha faragulla máis nunha viaxe de labirintos coñecidos pero mostrados con ollos novos.
Intervención, charla y concierto de Faia en el Ciclo Vangal 2020. Fotos de Denís Estévez.
Utilizamos cookies para asegurar que damos la mejor experiencia al usuario en nuestra web. Si sigues utilizando este sitio asumiremos que estás de acuerdo.Vale