TURBO-ENSINOS CONTRA A FANTASMAGORIA CAPITALISTA
Desde que a editorial arxentina Caixa negra tivo a feliz idea de comezar a publicar as obras e escritos de Mark Fisher, un dáse conta de estar #ante unha mente de francotirador, sen igual na súa profunda expedición reflexiva en cada un dos temas que toca.
Cabe dicir que, hoxe en día, unicamente o omnipresente Simon Reynolds é capaz de facernos esquecer por un instante o que, ata o día da súa morte, Fisher foi deixando a través dos seus artigos musicais no blog K-Punk, tamén un profuso viveiro de ideas e interpretacións culturais dentro doutras disciplinas e, como, non tamén en política. Para mostra a súa obra cume, “Realismo capitalista” (2009), tamén editada en España por Caixa negra.
Tal como queda claro, nestas máis de cincocentas páxinas de coitus interruptus literario, música e política son indesligables para o malogrado xornalista e teórico cultural. Xa sexa desde a acción post-punk ou o glam de clase obreira proposto por Roxy Music, a conexión de ambas as partes refulxe nun arco iris de interpretacións, aquí expostas desde un discurso conformado por centos de tentáculos que nos levan ata realidades sub-underground como a exposición que Dolly Dolly fai dunha Gran Bretaña surrealista como salvación conceptual. Igualmente, resulta imperdible a sua focalización na era sinistra de The Cure, a exaltación post-rave de Burial ou as mil caras de The Fall.
En calquera dos capítulos mencionados, Fisher actúa como azotador ideolóxico, ampliando sempre o ángulo, desde o que poder activar renovadas capas de diálogo onde xa parecía imposible, polo manido do tema.
Hai que puntualizar que o que aquí se recolle pertence a unha serie de artigos que Fisher foi publicando no seu blog K-Punk. Neste sentido, o dinamismo literario proporcionado pola intensidade do blogger que necesita envorcar as súas ideas con velocidade de internauta reincide en textos golem, articulados a base de chisporrotazos de xenio, nos que Fisher encadea reflexións por medio de camiños tan laberínticos como sumamente reveladores.
Ante o obxectivo capitalista encuberto, ou non, tritura con saciedade. Xa sexa a lombos da súa opinión acerca dos festivais de rock ou o Primeiro Ministro rockeiro, Toni Blair, Fisher agudiza o seu enxeño ata niveis insospeitados, unicamente posible para alguén que levou o seu ideario onde a maioría só queda na beira dos consensos aceptados, ou a superficialidade da realidade filtrada desde os poderes fácticos.
Nestes tempos de submisión mental ante a perda encuberta de liberdades, ler libros como este resulta liberador. Xute literario de dose profunda, deses que abren o campo de acción neuronal ata camiños que, seguramente, nin sequera atisbábamos ata a súa lectura.
Obseso crónico da espeleoloxía musical, autor dunha trintena de ensaios musicais e miles de artigos, en TiuMag, El Salto ou Rockdelux, entre outras publicacións.
Obseso crónico da espeleoloxía musical, autor dunha trintena de ensaios musicais e miles de artigos, en TiuMag, El Salto ou Rockdelux, entre outras publicacións.