Crónica do concerto de Rubio no Teatro Nescafé das Artes en Santiago de Chile a noite do 1 de decembro.
Unha novela musicalizada ao estilo ‘O Principiño’ de Antoine de Saint-Exupéry foi o que experimentaron os asistentes ao concerto de Rubio no Teatro Nescafé das Artes en Santiago de Chile a noite do 1 de decembro, nas dúas funcións programadas no marco do Tour Invierno.
Tras unha longa hibernación polos escenarios nacionais e logo dunha xira por Estados Unidos e México, o proxecto solista da artista chilena Francisca Straube retorna no medio dun ambiente con alta expectación e halo de ansiedade por parte do público chileno, dada a postergación deste show, que estaba agendado inicialmente para marzo do 2020, pero que por motivos inherentes á pandemia non se puido efectuar.
Como unha interminable viaxe espacial para abandonar a órbita da terra e o seu satélite natural, a espera foi recompensada coa expedición para adentrarse a explorar o universo musical de Rubio, cargado de sonoridades experimentais que dialogan coa electrónica, o pop, ambient e elementos étnicos.
Os primeiros acordes que dan inicio ao espectáculo de Rubio no recinto da capital, tras o ingreso do trío ao escenario é ‘Coral’; tema que forma parte constitutiva do disco ‘Pez’ (2018) e que che remite á sonoridade imbricada en ‘Chamber of Reflection’ de Mac DeMarco, pero levada a unha velocidade de reprodución acelerada.
A exploración de matices e bordes da voz, mediante o uso de sintetizadores e efectos, permiten a construción dunha narrativa musical e performance sobre o escenario, que deixan de manifesto a creación artística de Rubio.
En liña co repertorio musical, a posta en escena foise transformando nunha especie de acuarela, propiciada pola iluminación minimalista e tenue, e polas proxeccións interplanetarias que contrastan coa figura da multiinstrumentista, quen destella unha imaxe como a do protagonista da novela de Saint- Exupéry.
A medida que transcorre a noite, intégranse a escena grandes convidados, entre eles, o amigo de Fran Straube, Yiyo da Rivera (ex compañeiro de Miss Garrison) e Alex June, que intervén con pasaxes líricas en francés na interpretación a dúo con Francisca do sublime ‘Nudo’.
Un tránsito por sonoridades electrónicas, ritmos orientais, latinos e selváticos, coa inclusión de diversos instrumentos, incluíndo un axóuxere de sementes, que che traen de volta ao planeta auga e convidan a ser partícipe dunha sorte de ritual chamánico colectivo; transo inducido por cancións como ‘Fuego’ ( EP Rubio, 2016) ou ‘Las Plantas’ (Pez, 2018), e temas que son parte do set list como ‘Ir’ e ‘Mango Negro’, pertencentes á súa última produción (Mango Negro, 2020), ‘Invierno’ (sinxelo 2021), ‘Seres Invisibles’ e ‘Cara al Fondo’ (Pez, 2018.) que permiten conectar co baile, corporalidade, cos latexados do corazón e con estados introspectivos.
O punto álxido e emocionante da noite viviuse con ‘Sólo Quiero Que Me Salves Tú’ en formato íntimo e con Francisca sentada no bordo do escenario, tema cunha significación persoal para a artista. Previo a ser entoada, relata aos asistentes que a principal fonte de inspiración e agasallo máis prezado é a súa voz, a quen honra e agradece de poder compartir, ofrendándolle a súa creación artística á súa voz e a todos a quen se dedica a algunha das múltiples expresións vinculadas coa arte:
“Esta canción está dedicada, inspirada na miña voz. Honrei á miña voz, á miña arte e á miña expresión. Unha honra á miña voz que me salvou neste planeta. Aínda non entendo moito do mundo, cústame…”
“E toda a xente que se dedica ás artes, unha maneira de catarse, de refuxio, é unha salvación e dedícolles esta canción a toda esa xente”.
O espazo xerado propiciou unha maior conexión co público e unha inherente carga emotiva, ao convidar a adentrarse en estados de introspección do ser e da alma, por medio dunha reflexión respecto a nosa propia existencia e humanidade. Un chamado a mirarse e sandar desde o noso interior.
Previo á culminación da viaxe musical de Rubio coa enérxica ‘La Especie’, Francisca regálanos unhas últimas palabras en liña cunha interrogante que espreme a nosa alma e existencia: Que nos pasou?. Fronte á cal afirma: “Se queremos cambiar o mundo, debemos partir por nós mesmos”.
Un show vibrante, cargado de misticismo e vangarda que nos conectou coa arte desta tremenda artista chilena que foi adquirindo cada vez maior notoriedade a nivel nacional e internacional, cunha voz e talento desbordante que compartir nos novos planetas por explorar.