Novas formas da música electrónica; Xudaísmo, manga, espiritualidade e transhumanismo por Meemo Comma.
Por unha banda, Meemo Comma preséntase a través dun halo etéreo que envolve o seu novo álbum ‘Neon Genesis: Soul into Matter²’ ( Planet Mu, 2021) o cal reflexiona sobre conceptos inconcretos, abstractos, flexibles e que avoga por sentimentos, por momentos imposibles de definir.
Doutra banda, Meemo Comma ofrece respostas directas, definidas e concretas como unha pedra. Mostra unha actitude que adoita ser común naquelas persoas pertencentes aos sectores da industria musical que sufriron unha invisibilización histórica. Quizais ese é o mesmo motivo polo que o Meemo Comma traballa o concepto do álbum con detallado perfeccionismo.
Sen dúbida, ‘Neon Genesis: Soul into Matter²’ é unha confección de múltiples capas de significado, que che envolven no seu misterio cunha sutilidade e beleza que só teñen as cousas que esperan un esforzo intelectual para ser descubertas.
Lara Rix-Martin Paradinas, tamén coñecida como Meemo Comma, explica os conceptos e temas que conforman o seu novo álbum:
“O xudaísmo está cheo de moitas historias e ensinos que prevalecen na ciencia ficción ata o día de hoxe, xa sexa conscientemente ou non. A ciencia ficción é o xénero máis equipado para explorar a inmensidade e os desafíos da experiencia humana. Algo que o xudaísmo tamén estivo tentando durante máis de tres mil anos.”
Como exemplo, o manga dos noventa, especialmente ‘Evangelion’, ‘Full Metal Alchemy’, así como a banda sonora de Kenji Kawai para ‘Ghost In The Shell’, toman prestado ̶ en gran medida ̶ as narrativas e o simbolismo presente no misticismo xudeu ou ˈa Cábala’, reutilizando estes vellos mitos para explorar novas formas de considerar o destino da humanidade. Lara di:
“Vin ˈGhost in the Shellˈ cando tiña uns 14 anos e foi moi sorprendente, a banda sonora guioume a explorar a miña conexión coa miña identidade xudía. Realmente encantoume a idea de ter unha historia narrativa en mente para o desenvolvemento do concepto do álbum e estiven lendo o Talmud este ano, descubrindo un amor máis profundo polas historias e ensinos xudeus. Hai algunhas ideas realmente fermosas na Cábala, a idea de que o primeiro ser humano non tiña xénero e só esta forma, composta das calidades de HaShem (Divos) que contraeu de ‘Tzimtzum ‘a súa forma, usando a súa Ein Sof ou luz eterna para crear ‘Adam Kadmon’, foi unha inspiración central e esperanzadora para este álbum.”
O novo álbum de Meemo Comma ‘Neon Genesis: Soul into Matter²’ é unha banda sonora dun anime imaxinario que fai que estas ligazóns sexan aínda máis explícitas, tomando o texto cabalístico e a oración xudía e alimentándoos co son moderno de centelleantes sintetizadores ambientais, ritmos breakbeat e ruído accidental industrial, cheo de estrañas e belas marabillas; así como sintetizadores suaves transmutados en coros de voces semi-humanas. Mentres que noutras pistas hai momentos de éxtase oculta en ritmos para a pista de baile.
Lara subtitula en clave de brincadeira o seu álbum cunha historia que mestura a influencia do manga e os conceptos do xudaísmo:
“No ano 5781 a humanidade está cada vez máis preto de converterse nunha conciencia singular. Un equipo de humanos está a formar un androide, Adam Kadmon ( CODENAME: UNIT KADMON). Primeiro, xs humans teñen que gañar unha conciencia superior guiadxs pola Cábala”
Aínda que non é necesario que coñeza estas influencias, é certo que o sentimento que esperta este álbum é o dunha carta de amor irreverente á forma en que os grandes mitos renacen a través de novas formas, conservando a súa beleza e elegancia.
No seguinte apartado, falamos con Lara Rix-Martin sobre o seu traballo, o seu proceso, a industria musical, a discriminación e o espiritualismo:
En primeiro lugar, felicitacións por un traballo extremadamente fermoso. 1. Quen fixo a obra de arte para a portada e cal é o significado?
Sempre me imaxino a min mesmx nas portadas dos meus álbums. Non era unha cousa consciente estar sempre na portada, pero cando o falei con outras persoas, dixeron que é bo poñerche a tí mesmx, xa que non é moi común ter unha muller non binaria na industria da música e é bo que che expoñas visualmente. O cal é un punto de vista interesante. Sempre me estiven imaxinando como sería a portada mentres creaba o álbum. Xa que penso en min mesmx mentres fago a música, creo que ten sentido para min estar na portada. Realmente tamén me influenciou un póster que tiña na miña habitación cando era un adolescente de ˈGhost In The Shellˈ. Era un póster dos 90, pero compreino na década de 2000, foi unha especie de visualización para min e obviamente agreguei o meu propio concepto. Fun a Ebay e comprei a perruca e as lentes. Foi todo moi barato pero non ten un aspecto final barato, o cal é bo (risas).
2. Isto relaciónase con outra pregunta que tiña para ti; obviamente, todo o concepto do álbum é moi narrativo e hai referencias a ˈGhost in The Shellˈ. Agora acábasme de dicir que pensas en ti mesmx mentres creas a música e preguntábame: pensas tamén en personaxes?
Si, penso en personaxes. Por exemplo, “Tohu & Tikun”, na pista número 8, significan “caos e orde” pero, á parte de pensar nestes dous conceptos, estaba a imaxinalos como personaxes. Pero non estaba a deseñar unha historia detallada, era máis como un sentimento emocional. Coma se estivese a ofrecer un resumo da historia.
3. O seu avó pertencía aos masons e a súa familia ten herdanza xudía. Falemos do que iso significa para a túa propia identidade (como artista) porque obviamente a túa herdanza xudía influíu neste álbum.
Si, definitivamente, aínda que o meu pai é xudeu xa non practica, o cal foi algo moi difícil para el emocionalmente. Supoño que sentiu… non condenado ao ostracismo como tal, pero… como a miña nai non é xudía, creo que o botamos da comunidade. E logo, eu mesmx volvín á comunidade á miña maneira. Como a miña nai non é xudía, non podo ser parte da comunidade ortodoxa pero podo ser o que os estadounidenses chaman comunidade “reformada” e aquí no Reino Unido chamámola comunidade xudía “liberal”.
En termos de como isto impulsa a miña música, o que creo é que toda a música, non me importa quen diga que, sempre está impulsada pola identidade da persoa a algún nivel. Se es unha persoa negra que vén de Detroit, iso será parte da túa identidade musical, xa sexa consciente ou non. É só que tomei a decisión consciente de falar diso, pero toda a música está impulsada pola identidade, se es un home branco aburrido, é posible que esteas a facer música de brancos aburridos (risas).
4. Preguntei iso porque, ben, non son unha persoa relixiosa, pero creo que xs seres humanxs son xeralmente espirituais e necesitan a esperanza de crer en algo, xa sabes, máis grande que ti. Sinto que para min iso podería ser música ou proxecto ese sentimento na música. Entón pensei que este álbum podería ser … ti tratando de rescatar as cousas que xa sabías sobre a túa identidade e relixión e darlle a túa propia … esencia espiritual. O intento de personalizar a túa propia relixión, talvez?
Si, definitivamente! Creo que na discusión de música e espiritualidade… por exemplo, cando vas a un rave é unha especie de experiencia relixiosa. Sabemos que hai unha parte do cerebro, creo que está xusto detrás da cortiza prefrontal, onde funcionan as linguaxes e a razón, esa parte é onde, cando se estimula, dálle á xente a sensación de espiritualidade e agora sabemos que as raves poden darche ese sentimento.
5. Si! Podo preguntarche como o sabes? Refírome á conexión neurolóxica do cerebro e ese tipo de sentimentos.
Son un pouco friki, gústame descubrir estas cousas. En realidade,estaba nun documental da BBC.
6. Á túa filla ocorréuselle o seu nome artístico Meemo Comma, como foi?
Ela é moi boa para pensar en diferentes nomes. Díxome un día: “hai unha pantasma que vive nas nosas escaleiras e o seu nome en Meemo Comma”. Non pensou moito niso. Simplemente saíulle.
7. As voces das túas pistas, son samples ou gravacións da túa propia voz?
Eu non canto. Non podería poñerme na música dese xeito, sería demasiado críticx comigo mesmx. Non podería escoitalo sen escoitar a miña voz e non podería superar iso. Así que uso algúns sintetizadores que soan como voces e manipúloos e tamén uso mostras extraídas de vídeos de Youtube.
8. Encántame o misticismo do álbum e funcionaría perfectamente como banda sonora dunha película ou anime como ˈGhost in The Shellˈ. Traballaches en bandas sonoras antes ou che gustaría facelo?
Si, encantaríame facelo. Nunca ninguén me pediu que o fixese… quizais con este disco (risas) o único que me preocupa é que se traballo facendo bandas sonoras, estaría a traballar para un cliente e non tería a liberdade que teño agora.
9. Lin un artigo sobre as mulleres na industria da música electrónica. Estas produtoras foron entrevistadas e todas coincidiron en que a escena da música electrónica segue sendo bastante sexista. Con todo, o artigo -escrito por un home- concluía dicindo que aínda consideraba que a falta de mulleres neste campo débese ao desinterese das mulleres pola música electrónica. Persoalmente, non estou de acordo. Gustaríame coñecer a túa opinión respecto diso.
Non creo que haxa falta de interese. A cuestión é que… non se anima ás nenas para ter eses intereses. Mesmo se tes un interese moi particular, e eu tiña varios intereses moi específicos cando era novx, sempre che perciben como un pouco rariña … ou unha geek … non podes ser a moza estadounidense popular estándar se o que che gustan son cousas específicas estrañas e marabillosas. Todo se reduce a moita da educación social que recibes cando es nova… pero creo que hai moitas mulleres interesadas na música electrónica. Cando imos a raves, clubs … Recordo especialmente que, durante a década de 2000, había máis mulleres no dubstep que homes que eu coñecese.
10. Para min, o problema é que vexo que en escenas máis underground probablemente haxa a mesma cantidade de homes e mulleres producindo. Definitivamente coñezo a moitas mulleres que son produtoras e gústalles a música electrónica. Pero logo, a medida que avanzas cara a contornas máis coñecidas, por exemplo se falamos de concertos en clubs moi populares ou de grandes festivais, si percibo que a cantidade de mulleres, non binarias ou persoas de cor redúcese dunha maneira drástica. E sei que a maioría das persoas destas organizacións, as persoas que reteñen o poder para tomar decisións, son brancas e masculinas.
Definitivamente! Fai un par de anos publiquei en Twitter que vexo tantos mozos brancos que recentemente comezan as súas carreiras e xa teñen moita cobertura mediática, xa teñen representación, xerentes, xente de xira … e me cabrea moito. .. Como o conseguiron xa?
11. Si, seino. Recentemente fixen unha mestura cunha amiga, enviámola a dous radios. Unha aceptouno e a outra dixo que “este non era o estilo que buscaban”. Honestamente, non creo que o escoitaran, xa que hai diferentes xéneros na mestura e esa é unha resposta bastante vaga. O que me fascinou foi que as dúas persoas que nos falaron eran homes moi novos brancos que manexaban recoñecidas radios internacionais que obviamente non fundaron. Quen che puxo aí? Es honestamente a persoa máis cualificada?
Si, é exactamente iso! De feito, en Twitter creamos un fío que dicía: “se non tes representación, segue publicando nisto” e de feito involucramos a moita xente e había tantas mulleres… Unha moi boa amiga miña, que é moi boa DJ e ten un programa mensual en Rinse pero aínda non ten representación. Ela é tan boa, por que non interesa a representación cara ás mulleres? Sinto que somos as únicas persoas que podemos apoiarnos mutuamente. Necesítase unha comunidade que che apoie porque a industria (tal e como é) non o vai a facer.
12. Por certo, que significa o 2 na palabra “Matter” do título?
(risas) Simplemente gústame como se ve. Algunhas persoas leno como “‘ Neon Genesis: Soul into Matter Ao Cadrado” que soa xenial.
13. Canto tempo levouche facer este álbum?
A concepción do álbum só levoume unhas catro semanas como máximo, pero o concepto do álbum é o que me leva moito tempo. Recordo que fixen o meu álbum ” Sleepmoss” , que saíu en outubro, e uns meses despois pensei que tiña unha idea que me gustaría explorar … ao mesmo tempo, estaba a volver a ver moito anime e pensei “sería tan xenial facer a banda sonora dun anime”. Normalmente empezo a crear algunhas pezas de temas pero non teñen sentido para min ata que teño claro o concepto do disco… iso leva meses pero unha vez que o decido, son moi rápidx.
Grazas a Lara Rix-Martin, alias Meemo Comma, por esta entrevista.
Teresa Ferreiro traballa en dirección e xestión cultural e xestión de medios. É escritora e editora en Ruido de Fondo. Doutora en Belas Artes e Estudios de Xénero (Universidade de Vigo) e é artista de cómic, ilustradora e DJ.
Utilizamos cookies para asegurar que damos la mejor experiencia al usuario en nuestra web. Si sigues utilizando este sitio asumiremos que estás de acuerdo.Vale